Kimseye ne minnet etmedim, Yalakalık yapıp, el etek öpmedim, öpseydim, çok kapılar açar çok daha rahat yaşardım...
Hayatıma girmiş ama gönlüme değememişlerin yorgunluk ve kırgınlığını taşıyorum içimde...
Çok az insan bıraktım etrafımda hatırı sayılan...
Gerisimi hepsi fuzili bir geçmiş artık...
Kimseye açık değilim ve başımın üstünde yeri yok...
Kimse kusuruma bakmasın...
Hayatı zor yollardan geçerek öğrendim, kimsenin kaprisini nazını çekemem...
Çocukluğumu ve gençliğimi harcayarak geldim bu yaşıma...
Kimseye ne minnet etmedim, Yalakalık yapıp, el etek öpmedim, öpseydim, çok kapılar açar çok daha rahat yaşardım...
Yediysem cebimden, harcadıysam ömrümden harcadım...
Acıysa dibine kadar mutluluksa hakkettiğim için yaşadım...
Girdiğim hiçbir savaşı kaybetmedim, kaybedeceğim savaşada girmedim...
Sevdiysem hak ettiği, vazgeçtiysem değmediği için...
Asiysem karekterimden ötürü...
Ne demiş üstat Tuncel Kurtiz "Herkesin hayatında... Hatırladıkça sevdiği ve hatırladıkça sövdüğü biri vardır. Sen yerini biliyorsan sıkıntı yok...!"
Bu nedenle insan oğlu, kıyamamktan, dilinin ucuna geleni söyleyemediğinden, hissetklerini telafuz edemediğinden kaybeder...
Siz siz olun hassiktir çekmekten çekinmeyin ve asla yüzüne söyleyemedğinizi arkasından söylemeyin...
Bazı insalar hayatınızda olmasada olur...
Bu nedenle siktir edin gitsin...
